(با متن کاملا موافق نیستم):
خاتمی و احمدی نژاد در کجای سپهر سیاست ایران ایستاده اند؟ (به قلم محمدعلی وکیلی)
سیاست کثیف برخی سایت های خبری در درجهبندی نظرات برای افزایش like!
نظرات موافق با هرکلیک موافق 3 الی 6 +
نظرات مخالف هر کلیک موافق تنها 1 +
واقعا چرا؟
اولین بار که واژه پوپولیسم را شنیدم و تقریباً درک مبهمی از آن پیدا کردم در دوران دبیرستان بودم؛ سال 1388،انتخابات ریاست جمهوری دهم.
پس از پخش شدن مستندهای محمود احمدینژاد رسانههای اصلاحطلب و برخی رسانههای اصولگرا دادشان به هوا رفت که احمدینژاد پوپولیست، مستندهایش را هم عوامگرایانه میسازد.
قبل از اینها هم بهکار بردن واژه پوپولیست برای احمدینژاد برای رسانهها نامأنوس نبود ولی باگذشت زمان و رسیدن به پایان دوران وی تکرار این واژه او را بهعنوان یک پوپولیست در عصر حاضر معرفی کرد؛
* خبرنامه دانشجویان ایران-محمدحسین کرهای:
دیر بازی است که در محافل گوناگون سیاسی و اجتماعی داخل و خارج کشور، بحث های مفصلی پیرامون نحوه مواجهه جبهه های های فکری- فرهنگی و رویارویی تمایلات و سلایق سیاسی و اجتماعی مختلف و حتی مخالف با یکدیگر مطرح می شود.
اینکه وقتی ما با یک فکر مخالف و یا ادبیات و قلمی که بر خلاف ما می اندیشد و می نویسد چگونه مواجه شویم، شاید بیش از آنکه رنگ و بوی یک بحث سیاسی را داشته باشد، یک مقوله فرهنگی و نشات گرفته از میزان درک و پایبندی به اخلاق و هنجارهای دینی و انسانی باشد.
در این میان، بیش از همه، از افراد و گروه هایی که مدعی اخلاق مداری و تحمل مخالفان خود هستند و شعارهای همیشگی شان « زنده باد مخالف من!» است و عنوان می کنند «حاضرم جان خود را فدا کنم تا مخالفم بتواند آزادانه سخن بگوید!» توقع می رود که نسبت به آداب گفتگو و جلسات نقد و نظر دانشگاهی پایبند باشند.