نیایش
ای خالق یکتا، عظمت و رحمت تو بی‌پایان است. ما در برابر بزرگی تو چقدر کوچک و ناچیزیم. با وجود تمام نعمت‌هایی که به ما عطا کرده‌ای، ما هنوز هم گستاخی می‌کنیم و قدر این همه لطف را نمی‌دانیم.
چه بسیار اوقات که خود را مهم می‌پنداریم و غرور بی‌جا در وجودمان رخنه می‌کند. اما حقیقت این است که ما بدون تو هیچ نیستیم. ما در فقر معنوی و مادی دست و پا می‌زنیم و تنها امیدمان به رحمت بی‌کران توست.
پروردگارا، تو نشانه‌های خود را در سراسر هستی برای ما آشکار ساخته‌ای، اما ما در غفلت خویش، بسیاری از این نشانه‌ها را نمی‌بینیم یا خود را به ندیدن می‌زنیم. چشمان ما را بگشا تا حقایق را ببینیم و قلب‌هایمان را نرم کن تا پذیرای هدایت تو باشیم.
در این دنیای پر از آشوب و سردرگمی، ما را به حال خود رها مکن. در برابر آزمون‌های سخت زندگی، دستمان را بگیر و راه درست را به ما نشان بده. بدون هدایت تو، ما گمراه و درمانده خواهیم شد.
ای معبود مهربان، عشق ما به تو عمیق و بی‌پایان است. هر چند که گاهی با اعمال و رفتارمان این عشق را نشان نمی‌دهیم، اما در اعماق قلب‌هایمان، تو را می‌پرستیم و ستایش می‌کنیم.
به ما توفیق ده تا قدردان نعمت‌هایت باشیم، تواضع و فروتنی را پیشه کنیم، و در مسیر رضای تو گام برداریم. ما را از وسوسه‌های دنیوی حفظ کن و به سوی نور هدایتت رهنمون باش. به ما بصیرت عطا کن تا نشانه‌های تو را در هر ذره این جهان ببینیم و درک کنیم.
