احمدینژادیزه شدن حسن روحانی
احمدینژاد در یکی، دو سال آخر اصرار داشت بگوید مردم خود به اندازه کافی مراقبند و نظارت در حوزههای فرهنگی و اجتماعی نوعی مجبورسازی است که به بیمحتوا شدن فضایل میانجامد؛ اکنون آقای روحانی هم عملا چیزی جز این نمیگوید.
احمدینژاد در یکی، دو سال آخر اصرار داشت بگوید مردم خود به اندازه کافی مراقبند و نظارت در حوزههای فرهنگی و اجتماعی نوعی مجبورسازی است که به بیمحتوا شدن فضایل میانجامد؛ اکنون آقای روحانی هم عملا چیزی جز این نمیگوید.
آقای روحانی خیلی خوب هست. اصلا همه چیز خوب هست و دیگر از این بهتر، محال است! هیچ نقدی هم به ایشان، دولت اعتدال و قرارداد کرسنت وارد نبوده، نیست و نخواهد بود هست! آقای روحانی کاملا فرهنگی هست. فرهنگیترین رئیس جمهوری اسلامی، همین آقای روحانی بوده هست. سوابق جنگی – امنیتیشان هم، سرهنگی نیست و با نیات فرهنگی صورت گرفته هست.
الــا یــا ایــهــا الــسـاقـی! ز مـی پُر سـاز جـامـم را
کـه از جـانـم فـرو ریـزد، هـوای نـنـگ و نـامـم را
از آن مـی ریـز در جـامـم کـه جـانـم را فنا سازد
بـرون سـازد ز هـسـتـی، هـسته نیرنگ و دامم را
از آن مـی ده کـه جـانم را ز قید خود رها سازد
بـه خـود گـیـرد زمـامـم را، فـرو ریـزد مـقـامم را
از آن مـی ده کـه در خـلـوتـگـه رندان بیحرمت
بـه هـم کـوبد سجودم را، به هم ریزد قیامم را
نــبــودی در حـریـمِ قـدسِ گـلـرویـان مـیـخـانـه
کــه از هــر روزنــی آیـم، گـلـی گـیـرد لـجـامـم را
روم در جـرگـه پـیـران از خـود بـیخـبـر، شـاید
بـرون سـازنـد از جـانـم، بـه مـی افـکار خامم را
تـو ای پـیـک سـبـکـبـاران دریـای عدم، از من
بـه دریـادارِ آن وادی، رسـان مـدح و سلامم را
به ساغر ختم کردم این عدم اندر عدم نامه
بـه پـیـرِ صـومـعـه بـرگـو: بـبـیـن حُسـن ختامم را
امام خمینی
اولین بار که واژه پوپولیسم را شنیدم و تقریباً درک مبهمی از آن پیدا کردم در دوران دبیرستان بودم؛ سال 1388،انتخابات ریاست جمهوری دهم.
پس از پخش شدن مستندهای محمود احمدینژاد رسانههای اصلاحطلب و برخی رسانههای اصولگرا دادشان به هوا رفت که احمدینژاد پوپولیست، مستندهایش را هم عوامگرایانه میسازد.
قبل از اینها هم بهکار بردن واژه پوپولیست برای احمدینژاد برای رسانهها نامأنوس نبود ولی باگذشت زمان و رسیدن به پایان دوران وی تکرار این واژه او را بهعنوان یک پوپولیست در عصر حاضر معرفی کرد؛